Dzień doberek :)

Ostatnio wspominałam o sesji zdjęciowej, którą miałam okazji realizować wraz z ciekawym teamem kreatywnych ludzi.
Dziś w końcu mogę zaprezentować całość :)

W zdjęciach widać wyraźną tęsknotę za analogiem, za kolorami przeterminowanych klisz, a także za ziarnem. Wychodzę ostatnio poza swoje przyzwyczajenia, dążę do jak największego nacechowania zdjęć duchem cienia i światła, które powoli opływa całą rzeczywistość na zdjęciu.

Pierwsza seria jest moją ulubioną. Zarówno kolory jak i pozy modelki odzwierciedlają miejsce, w którym miałam okazję fotografować.

Sesja fotograficzna jako element mentalnej nostalgii z pomarańczowymi, ciepłymi akcentami :)

♫ Muzycznie cudownie wpasowuje się utwór Abdel Korzeniowski – “Dance For Me Wallis” ♪ 

Kto przyczynił się do sesji?